Bajingan karo Sontoloyo
“Inyong ganteng jere kakine…Inyong ganteng jere ninine…” Mbahé geget karo gédhég-gédhég alon ndeleng putuné golé nglilo nyengir jaran. Gole singsotan cocoté nganti muncu-muncu. “Owalah tu
“Inyong ganteng jere kakine…Inyong ganteng jere ninine…” Mbahé geget karo gédhég-gédhég alon ndeleng putuné golé nglilo nyengir jaran. Gole singsotan cocoté nganti muncu-muncu. “Owalah tu
Kepriwé huwis marem mbok?!Debenjét gobogé sing nyumpel apa arep deterus-terusna! Ngonoh bakalan lewih roncod, temenan kuwé! Owalah… kabéh mau kuwé sekang awaké dhéwék
Ndandéng maring Sumpiuh nang Banjarpanepén hawané adem merga ésih akéh wit-witan. Hawané iyub semilir anginé. Dalané ya wis apik, arep nganggo montor apa mobil ya
Mbah Cewirun agi ngasah kudhiné nang mburi pekarangan sing ana papringan akéh pisan. Semribit pokoké nang kono marakna tiyar-tiyér selat suwé akéh angobé.
“Kulanuwun…” “Mangga sinten njih?” “Kula niki, badhé sowan teng Mbah Cewirun. Wonten mboten nggih?” “Ngapurané mbahé saweg teng sabin. Sekedap kula tek marani
“Mbah mbah mbah..” “Ana apa tu putu? Sekang ngendi ya? Degoléti kawit mau. Kiyé nembé nongol tu?” “Héhéhé punten mbah mau ora pamitan
“Nyong gur wong cilik sing diibaratna suket, jané ya ora pantes mélu mikirna negara. Ningén nék negarane ayem tentrem paling ora kan nyong ora
Gedubrag!! (swara lincak dewalik) “Lehhhh apa maning jan, ki? Kenangapa koh ngasi mbéthem kaya kuwé?” Kakiné ésih meneng. “Hmmm, ngomongi wong tah iya
Kur Ketukkk kurrr kurrrr (perkututé moni). Kayongé nék detulis kaya kuwé lah ya. Mlebu wengi maring ésuk, éh wis jam loro hurung téyéng